Κοιτάζοντας γύρω μου, συνειδητοποίησα ότι το στυγερό σχέδιο των Ιαπώνων είναι πραγματικό, μ' έναν πολύ διαφορετικό όμως τρόπο. Ελάτε, κοιτάξτε τους ανθρώπους μες τον καύσωνα, δείτε τις κινήσεις τους! Οι μισοί είναι μπουκωμένοι, οι άλλοι ζαβλακωμένοι και οι περισσότεροι δε μπορούν να στρίψουν το κεφάλι τους πάνω από 15 μοίρες. Τυχαίο?.. Δε νομίζω!
Αν, λέμε αν, εκεί που περπατάγατε σ' αυτή τη κατάσταση, αμέριμνοι και με το ipod ανά χείρας, σηκώνατε το κεφάλι σας και βλέπατε ένα στρατό ninja να ίπταται με τ' αστεράκια τους και όλα τους, τι στο διάολο θα κάνατε? Θα τους λέγατε "Μισό, μισό, μου 'ρχετε ένα φτέρνισμα" ή θα προσπαθούσατε να τους τραυματίσετε με το γιαταγάνι που βρίσκεται σε κάθε αξιοπρεπές backpack, ενώ ο αυχένας σας μπορεί να κάνει λιγότερες κινήσεις από ένα ρομπότ που ανοίγει κονσέρβες?
Ε, ναι λοιπόν, ο αρχηγός της Γιακούζα λέγεται Fujitsu και έχει ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο στο μυαλό του...
Τι νομίζετε άλλωστε ότι κάνει αυτό το μεγάλο κόκκινο κουμπί που όλοι έχουμε δει σε κάθε καταστροφική ή κατα(στροφο)σκοπική ταινία που σέβεται τον εαυτό της? Ότι στέλνει πυρηνικές βόμβες στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο ή ότι απελευθερώνει χημικά στις παροχές νερού του πλανήτη? Ντροπή και που το σκεφτήκατε, κύριοι! Τα πολυμήχανα τζαπόνια δε θα καταπιάνονταν ποτέ με κάτι τόσο προβλεπόμενο, εν αντιθέσει, θα χρησιμοποιούσαν το εν λόγω κουμπί για να απενεργοποιήσουν αυτόματα όλα μας τα κλιματιστικά! Α, χα !
Φανταστείτε τότε τι έχει να γίνει! Ο πανικός θα ξεκινήσει απ' το Ντουμπάι, η τηλεόραση θα μεταδίδει εικόνες τσιτσιδωμένων αράβων και αεροσυνοδών με Channel να τρέχουν πανικόβλητοι στους 50 βαθμούς Κελσίου. Κι έπειτα, ο κόσμος! Τα περήφανα γηρατειά θα πέσουν πρώτα, ρίχνοντας τα τελευταία τους βρισίδια στο κράτος. Οι κυρατσούλες θα τρώνε τις βεντάλιες τους, την ώρα που τα μεγαλοστελέχη θα αυτοκτονούν κρεμάμενα απ' τις γραβάτες τους. Φανταστείτε τώρα, για παράδειγμα, την Ερμού μέσα σ' αυτό το γενικευμένο πανικό, την ώρα που σκάνε εξ αέρος και οι ninja που λέγαμε παραπάνω! Συναγερμοί θα βαράνε, παπούτσια θα πέφτουν απ' τον ουρανό ωσάν ακρίδες, τσάντες με κομψά συνολάκια θα χρησιμοποιούνται ως πρωτότυπα όπλα και ίσως οι πωλήτριες του Zara να καταφέρουν να σκιάξουν τα ninjaκια για λίγο, τρέχοντας όλες αλαλάζοντας με τα ίδια ρούχα, σαν ένας ιδιόμορφος στρατός. Μόνο οι αφρικανοί με τους μπόγους τους θα μείνουν ατάραχοι να χαζεύουν καθώς ένας-ένας οι κάτοικοι της πόλης θα πέφτουν σαν τα κοτόπουλα απ' τον πανικό και τη ζέστη, άσε που αν οι ninja είναι απ' το Τόκιο, θα κάνουν και χρυσές δουλειές πουλώντας cd.
Αχ, ούτε τη φουστανέλα δε θα μπορούσε να βάλει ο κακομοίρης ο ελληνάρας με τέτοιο πόνο στη πλάτη από τη ψύξη. Βέβαια, με το ζαβλάκωμα απ' τη μη συνηθισμένη ζέστη, είναι πιθανόν μια μεγάλη μερίδα του πλήθους να θεωρήσει ότι οι πολεμιστές αυτοί είναι απλώς ένα ακόμα γκρουπ μεταναστών και ότι οι κατάνες είναι το new age χεράκι-για-ξύσιμο-αυτού-του-δύσκολου-σημείου-στη-ράχη. Άντε λοιπόν, πες εμείς λίγο ο ντάλα ήλιος, λίγο ο ιδρώτας στο μάτι, δε θα καταλάβουμε και πολλά και το μόνο μας ερώτημα θα είναι "Πως δε σκάνε μες τα μαύρα με τον καύσωνα?" ή το πολύ-πολύ "Τι θέλουν πια αυτοί οι κοντοί?". Σκεφτείτε όμως όλους αυτούς μες τα Πεντάγωνα και τις Βουλές, με τους 70 βαθμούς απ' τα pc (των οποίων τα ανεμιστηράκια θα έχουν επίσης απενεργοποιηθεί, προσφέροντας τις περιβόητες εκρήξεις, την τέχνη των οποίων κάθε ninja κατέχει), με τα κοστουμάκια τους και τα 100 κιλά παραπανίσιου λίπους έκαστος, που θα πρέπει να διαπραγματευτούν με τον Ιάπωνα και να καταλάβουν "τι στον κόρακα λέει τούτος εδώ με τη γελοία προφορά" και "γιατί δε τους έφαγαν λάχανο τότε που μπορούσαν".
Και, κάπως έτσι, τόσο απλά, θα παραδοθούμε ολοκληρωτικά, εμείς, ο δυτικός κόσμος, στην ιαπωνική κυριαρχία "για λίγο δροσούλα ρε παιδιά, θα βράσουμε, κι έχω να στείλω και mail στον διευθύνοντα".
Εμένανε προσωπικά ο ανεμιστήρας μου δε κλείνει αυτόματα, δε παθαίνω ψύξη και τον ιδρώτα τον έχω συνηθίσει. Αν μάθω να δένω και τη μπλούζα σε ninja τουρμπάνι θα 'ρθω να σας βοηθήσω..
Αλλά και πάλι... Τα θέλατε και τα πάθατε! Θα κάνω πρωτοποριακό fusion sushi με γεμιστά for living, και θα φορώ και κιμονό που πολύ μου πάει.
Konnichiwa !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου