Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Αναζητώντας το χαμένο χρόνο.

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, κι απ' ότι έχω ακούσει από δω κι από κει, η μέρα είχε πάντα εικοσιτέσσερις ώρες. Κάτι η εναλλαγή μέρας-νύχτας, κάτι οι κινήσεις άστρων και λοιπών ουρανιών σωμάτων οδήγησαν αρχαίους πολιτισμούς, αστρολόγους και μαθηματικούς να αρχίσουν να ορίζουν ώρες, λεπτά, δευτερόλεπτα, νανοσεκόντ και λοιπές ακατανόητες και διόλου αντιληπτές μετρικές μονάδες.
Κάπου διάβαζα πως το 1796, πέθανε στο αστεροσκοπείο του Γκρίνουιτς ένας κακομοίρης που μέτραγε το πόσο χρόνο έκανε ένα άστρο να περάσει από μια τρύπα (τρόπος υπολογισμού της ταχύτητας και της απόστασης του άστρου), και φέρανε έναν νέοπα να κάνει την ίδια δουλεία. Ο νέοπας απελύθει από τον αρχι-αρχιαστρονόμο άμεσα, καθώς οι μετρήσεις του ήταν κατά 8/10 του δευτερολέπτου μεγαλύτερες απ' του προσφάτως εκλιπόντος! Είκοσι χρόνια μετά ένας κυριούλης που αναφέρεται σε πολλά ψυχολογικά βιβλία έκτοτε, ανέπτυξε μια θεωρία περί των διαφορών μεταξύ αστρονόμων και κατέληξε στην έννοια της "προσωπικής εξίσωσης" η οποία μπορούσε να εξηγήσει τις διαφορές αυτές στην αντίληψη των αστρικών διελεύσεων.
Από τότε φυσικά, διάφοροι θεωρητικοί έχουν μιλήσει για την αντίληψη του χρόνου, για τις προσωπικές εξισώσεις και για τους παράγοντες που επηρεάζουν το πως ο καθένας από εμάς κατασκευάζει και αναπαριστά την έννοια του χρόνου και της διαδοχής των γεγονότων. (λυπάμαι που βαριέμαι οικτρά να μελετήσω για να σας μεταφέρω μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες, επιφυλάσσομαι όμως-ως συνήθως-).
Το ζήτημα όμως στο οποίο θέλω να εστιάσω είναι στην έννοια του χρόνου τη σήμερον ημέρα, τώρα που το να λέμε "δίπλα είμαι, έρχομαι" ισοδυναμεί με 30 λεπτά, το "βλέπω κάτι και ετοιμάζομαι" ισοδυναμεί με 47 λεπτά κλπ κλπ. Διαγραμματικά.
Ξυπνάς, έχοντας κοιμηθεί 3 ώρες και 28 λεπτά.
Ανάβεις θερμοσίφωνα για 19 λεπτά να ζεσταθεί το νερό γιατί χωρίς υδρατμό δεν έχουμε μάθει.
Διαλέγεις τι θα βάλεις για να είσαι σένιος ενόσω ζεσταίνεται το νερό, κοιτάς και τα mail να δεις πόσα ραντεβού έχεις.
Πλένεσαι, χτενίζεσαι, ντύνεσαι, βάφεσαι, πλένεις δόντια, βγάζεις τσίμπλες, σύνολο 32 λεπτά.
(Αν δε τα κάνεις το πρωί, τα κάνεις το απόγευμα, οι χρόνοι παραμένουν ίδιοι)
Ξεκινάς για τη δουλειά σου. 20 έως 983274834 λεπτά.
Δουλεύεις 8ώρο. 9 ώρες και 38 λεπτά.
Επιστρέφεις μιλώντας στο κινητό. 20 έως 983274834 λεπτά.
(Άν δεν έκανες μπάνιο το πρωί, τώρα είναι η ώρα).
Βάζεις πλυντήριο/πλένεις πιάτα/μαζεύεις πεταμένα ρούχα/σκουπίζεις. 24 λεπτά.
Απλώνεις τα πόδια να ξεπρηστούν και βλέπεις ένα επεισόδιο "κάτι" να αδειάσει η γκλάβα. 40 λεπτά.
Πας για ένα ποτό/ταινία/γουατέβα. 35 λεπτά διαδρομή, 2ώρες και πολλά λεπτά παραμονή.
Γυρνάς. 15 λεπτά διαδρομή.
Κάνεις σεκς (χαχαχαχα). 23 λεπτά.
Περιμένεις να σου περάσει η υπερένταση και να κοιμηθείς. Από 5 έως 1785 λεπτά.

Και αυτά είναι χωρίς τα extras. Ποιο 24ωρο και ποιός χρόνος και ποια αντίληψη του. Περιμένεις ένα σου-κου να κοιμηθείς 15 ώρες και μετά να κλαίγεσαι που έχασες τη μέρα σου.
Να, φαντάσου, ξέχασα να βάλω το τρως (αν τρως) μέσα σε όλα αυτά, το πίνεις νερό, το ξεκουράζεσαι... Γιατί οι ανάγκες οι βασικές δε χωράνε μέσα σε αυτή τη χρονική διαδοχή γεγονότων πια, έχουν γίνει "σπατάλη χρόνου", περιττό...
Να κάνουμε ένα κίνημα λέω εγώ, να απαιτούμε το 24ωρο να έχει 48 ώρες, έτσι, μπας και προλάβουμε ποτέ τίποτα..