Αλλά, παραφράζοντας τον αγαπητό μας κύριο Kerouac, πιστεύουμε πως "πάντα έτσι άσχημα αρχίζουν, οι όμορφες στιγμές". Έτσι, άγαρμπα και αυθόρμητα, μετά από 50 παρόμοιους προλόγους που βρίσκονται στα κατάστιχα μου, ο συγκεκριμένος ίσως να είναι αυτός που θα ξεκινήσει κάτι που, καιρό πριν, κάποιοι άνθρωποι ονομάσαμε "Kicks". Επεξηγώ.
Kicks. Κλωτσιές. Πράγματα που μας ταρακουνούν. Πράγματα που γουστάρουμε. Πράγματα που μας καυλώνουν. Όλα εκείνα που μας κάνουν να πηδάμε από τα κρεβάτια μας με γουρλωμένα μάτια. Τα χιλιοτραγουδισμένα kicks, τα χιλιογραμμένα kicks και τα ακόμα περισσότερα βιωμένα, καθημερινά kicks ολονών μας.
Τα kicks είναι, στο κάτω κάτω, μια μορφή επανάστασης, αυτή η καθημερινότητα η γεμάτη με μικρές, όμορφες πράξεις, εικόνες και σκέψεις που, πολλαπλασιασμένες, μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Και η διαφορά δεν είναι κάτι καθολικό. Δεν είναι κάτι που, μαγικά, θα μας αγγίξει όλους και θα μας κάνει να αλλάξουμε τον κόσμο. Όχι, δε μιλάμε για τέτοιες ιδεολογίες, δε μιλάμε για ταλαντώσεις της κανονικότητας ή για εμπνευσμένα μανιφέστο! Εδώ μιλάμε για τα δικά μας kicks (και για τα kicks οποιουδήποτε θέλει να τα μοιραστεί σαφέστατα). Μιλάμε για τη μαγεία του να δημιουργείς και να δίνεις, για την ομορφιά του να ξεκινάς τη μέρα σου μ' ένα στόχο και κάθετι που συναντάς να γίνεται έμπνευση και αφορμή να συνεχίσεις να προχωράς. Συναισθήματα σαν τον έρωτα που μας έχει κλέψει πια ο φόβος, σαν την παιδικότητα που μας έκλεψαν τα χρόνια, σαν τον αυθορμητισμό για τον οποίο πιστεύουμε ότι κρινόμαστε, σαν όλα αυτά που κρύβονται στις ντουλάπες μας αλλά απ' τα οποία-ευτυχώς-δεν ξεφεύγουμε τελικά ποτέ..
Ας πάρουν λίγο χώρο όλα αυτά, χωρίς δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, χωρίς κακίες και αρνητισμούς, παρά μόνο με το χαμόγελο που πάντα φέρνουν οι όμορφες ιδέες μέσα μας.
Έτσι απλά και χωρίς πολλά πολλά, καθώς οι Social Distortion μου φωνάζουν ότι πέφτω σ' ένα "φλεγόμενο δαχτυλίδι της φωτιάς", καλή αρχή ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου