Κάλιο αργά παρά ποτέ..

Σε  γενικές γραμμές, μου τη δίνουν οι γιορτές.

Είθιστε να ακολουθείται η εξής ρομποτική διαδικασία.

Α) Γαμιέσαι στη δουλειά.

Β) Ενόσω πράττεις το Α, είναι απαραίτητο να παραμείνεις ψύχραιμος, χαμογελαστός και αρκούντως εορταστικός.

Γ) Παρά το οτι πράττεις το Α καθ’ υπερβολίν (δηλαδή, γαμιέσαι να γαμιέσαι στη δουλειά), δεν έχεις μία –κυρίως λόγω της γνωστής αναλογικής σχέσης μεταξύ των ορών δουλειάς και των ποτών που πρέπει να καταναλώσεις για να συνέλθεις-.

Δ) Έχεις να πάρεις χριστουγεννιάτικο δώρο πρίν ο Bill Gates εξαπολύσει στην αγορά την κλανιά των software, τα Win Me (14 χρόνια and still counting).

Ε) Η μόνη εικόνα που μπορείς να σκεφτείς για τον Άγιο Βασίλη είναι να είναι σκουπίδι από Jack Daniel’s. (Εντάξει, αυτό είναι ακόμα κάπως αστείο)

Στ) Έχεις σταματήσει ακόμα και να κλέβεις στολίδια απο κοινόχρηστους χώρους, αφενώς γιατί ούτε μια γαμώμπαλα δε χωράει στο 3Χ3 δωμάτιο σου, και αφετέρου γιατί συνειδητοποίησες οτι με τα χρόνια η μόνη τους χρησιμότητα είναι να σε χλευάζουν τα διαβολεμένα πρωί-πρωί με το που ανοίγεις τα μάτια σου.

Ζ) Λόγω του επίπονου συνδυασμού του Α και του Γ (2ν δουλεία = 2ν+1 ξύδι), είσαι σίγουρος οτι ο μπάσταρδος ο Ρούντολφ έχει μεταμορφωθεί σε κατσαρίδα κάτω απ’ το κρεβάτι και οτι οι φακές που δε προλαβαίνεις να πετάξεις απ’ το ψυγείο έχουν γίνει radioactive και σύντομα θα φωτίζουν σα λαμπιόνια που κάθε χριστουγεννιάτικο δέντρο θα ζήλευε.

Η) Σε κάθε ανταλλαγή δώρων φέρνεις σοκολάτες ή/και μικρά μπουκαλάκια αλκοόλ απ’ το περίπτερο γιατί «δεπρολαβαίνειςγαμώτηπαναγία».

Θ) Άν τυχόν κάνεις καμμιά μαλακία και φάς σαν άνθρωπος μια μέρα, θα κάνεις να χέσεις μια βδομάδα, δράμα με το οποίο η Μάρθα η Βούρτση θα είχε συγκινήσει πολύ κόσμο αν δεν είχαμε τόσα φετίχ σαν κοινωνία.

Ι)  Τελευταίο και κυριότερο. Η ζάχαρη άχνη δεν είναι όπως παλιά.- (δριμύ κατηγορώ).

Και αν δε καταλάβατε ήδη τίποτα απο αυτόν τον αντι-εορταστικό δεκάλογο, θα σας διαφωτίσω. Οι γιορτές είναι ένα πολύ διασκεδαστικό επιτραπέζιο για πολλούς παίκτες. Ηλικίας 0-8.  Αυστηρά.

Να βρίσω για κλείσιμο?

Όχι μωρέ, άγιες γαμωμέρες είναι, άστο.